Toen mijn man en ik in 2008 de kans kregen om in Leiden een kavel te kopen en daarop naar eigen ontwerp ons droomhuis te bouwen, hebben wij deze kans met beide handen aangegrepen. De juridische benaming voor deze vorm van zelfbouw is ‘particulier opdrachtgeverschap’. Particulier opdrachtgeverschap houdt in dat je na aankoop van de kavel zelf verantwoordelijk bent voor de selectie en aansturing van een architect, aannemer, constructeur, de aanvraag van de omgevingsvergunning en aansluiting op de nutsvoorzieningen. Met al deze partijen hebben wij contracten moeten sluiten.
Een goed contract is belangrijk
Meestal doet een aannemer of een architect u een tekstvoorstel voor een contract. Wees vooral alert bij bepalingen die aannemers hanteren. Zo wil toch niemand in de situatie terechtkomen dat de verbouwing voor driekwart is afgerond en de aannemer vervolgens met de noorderzon vertrekt zonder de klus helemaal af te maken. Heldere afspraken en een stevige financiële prikkel in de vorm van een boetebeding kan dan voorkomen dat een aannemer de verbouwing niet binnen de afgesproken periode voltooit.
Juridische strijd
Toch is een goed contract geen garantie voor een vlekkeloze samenwerking. Wat te doen als de wederpartij zich niet aan het contract houdt? Onze aannemer bouwde niet volgens tekening. In eerste instantie probeerden wij er in onderling overleg uit te komen. Helaas ging de aannemer met een gestrekt been de gesprekken in. Hij weigerde om de bouwfouten ongedaan te maken of ons anderszins tegemoet te komen. Er bleef voor ons niets anders over dan een juridische strijd. Ondertussen liepen de kosten voor de advocaat zo hoog op dat ik uiteindelijk zelf onze zaak bij de Raad van Arbitrage voor de bouw heb bepleit.
De uitspraak
De Raad van Arbitrage voor de Bouw stelde ons in het gelijk en veroordeelde de aannemer tot betaling van een schadevergoeding van 28.000 euro. Natuurlijk waren wij opgelucht over de uitspraak, maar echt blij voelden wij ons op dat moment niet. Dit juridische gesteggel had de bouw van ons huis bijna een jaar vertraagd. Daardoor waren wij genoodzaakt om in de tussentijd vier keer te verhuizen en steeds opnieuw op zoek te gaan naar woonruimte voor ons en onze dochter die toen 14 maanden oud was. Ook had de aannemer beslag gelegd op onze bankrekeningen en hield hij een hele tijd de sleutel achter (ook wel retentierecht genoemd) waardoor wij geen toegang hadden tot ons nieuwe huis. Achteraf gezien hebben wij voor het krijgen van ons gelijk helaas een hoge prijs moeten betalen. Toch ben ik blij dat we hebben doorgezet. Mijn juridische achtergrond is bij dit particulier opdrachtgeverschap van onschatbare waarde geweest. Niet alleen destijds, maar ook recentelijk bij juridische vraagstukken over de uitleg van het burenrecht bij particulier opdrachtgeverschap.